Stowarzyszenie Pomocy Osobom Niepełnosprawnym "BEZ BARIER"

Idziemy Vabank w dniu 24 listopada 2012 r. o godz.17.00 podczas uroczystej gali wręczenia stypendiów dla najzdolniejszych studentów z gminy Zakliczyn i Wojnicz.

Impreza odbędzie się w Zakliczyńskim Centrum Kultury, ul. Rynek 1, 32-840 Zakliczyn.

Podczas imprezy usłyszymy Izę Mytnik, poznamy Darczyńcę roku 2011 oraz zostaniemy wciągnięci w intrygującą zabawę charytatywną.

Wszystkich gości zapraszamy na poczęstunek, podczas którego nie zabraknie dobrej zabawy.

Patronat honorowy imprezy objęli włodarze miast Zakliczyn i Wojnicz

My Idziemy Vabank, a Ty?

We wrześniu i październiku prowadziliśmy warsztaty szkoleniowe dla stypendystów i wolontariuszy BEZ BARIER. Pierwsze spotkanie o kontrowersyjnym tytule „Łuk, kusza, sakwa i…wielka MIŁOŚĆ” miało na celu pokazać naszym wolontariuszom mechanizm działania organizacji, jej potrzeby, sposoby pozyskiwania funduszy, między innymi na programy stypendialne oraz jak polować na darczyńcę.

Uczestnicy w praktyczny sposób zostali przygotowani do udziału w akcji „MOBILNY KANTOR BEZ BARIER”  podczas wrześniowego Święta Fasoli w Zakliczynie. Akcja MKBB ma na celu pozyskiwanie funduszy na kontynuację programów stypendialnych realizowanych od 2008 roku przez SPON BEZ BARIER. W akcji biorą udział nasi stypendyści z programów stypendialnych:

•  „INTEGRACJA” – dla uczniów ZSP w Zakliczynie,
• „AGRAFKA AGORY” – dla studentów z gminy Zakliczyn i Wojnicz,
• „LEKTOR” – stypendia pomostowe dla studentów I roku z gminy Zakliczyn i Wojnicz.

Podczas 7 godzinnej pracy naszych kantorów zebraliśmy kwotę 2.255,07 zł, która została przeznaczona na fundusz stypendialny. Akcja MOBILNY KANTOR BEZ BARIER trwa nadal.

„Czas honoru”- to kolejny dwudniowy moduł szkoleń dla naszych wolontariuszy i stypendystów z ZSP w Zakliczynie, podczas których młodzież wcieliła się w rolę diagnostów lokalnych problemów społecznych oraz managerów projektów.  Wolontariusze dowiedzieli się między innymi jak rozmawiać z darczyńcą, jak ważna jest właściwa komunikacja w zespole, tworzyła portret lidera.

Na spotkaniu zrodził się kolejny pomysł w jaki sposób stypendyści i wolontariusze mogą zbierać fundusze na stypendia. Podczas spotkań nie zabrakło dobrej zabawy, wzajemnej integracji i nawiązania nowych znajomości.

Szkolenia prowadził Marek Grzymowski przy współpracy Ewy Jóźwiak. Dziękujemy serdecznie dyrekcji Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Zakliczynie i stowarzyszeniu „SZANSA” za wspieranie w realizacji warsztatów.

 Początek października to czas podsumowania słynnego już 1% podatków zasilającego organizacje pożytku publicznego. Lista uprawnionych stowarzyszeń i fundacji liczy już 6.859 organizacji. Od lat utrzymuje się „czołówka” 30-50 tych najbardziej znanych, która zgarnia połowę kwoty przekazanej przez podatników. Przepaść dzieli przychody już nawet tych najhojniej obdarowanych: nr 1 na wykazie (Fundacja „Zdążyć z pomocą”) zebrała 108 milionów, piąta na wykazie – mocno wspierana medialnie – Fundacja TVN „Nie jesteś sam” już tylko około 7 milionów złotych, a równie potężna medialnie (nr 26 na liście) Fundacja Polsat – 2 miliony złotych. Zatem popatrzmy też co dzieje się na końcu listy. Z podanej liczby 6859 organizacji ponad dwa tysiące otrzymało z jednego procenta mniej niż 2.500zł.
Tyle statystyki, pora na wnioski. Kilkuletnie obserwacje uprawniają mnie do postawienia tezy, iż mechanizm jednoprocentowego odpisu podatkowego bogaci i tak już bogatych, tych którzy na reklamę przeznaczają nawet co drugą otrzymaną w danym roku złotówkę. Z roku na rok odpis 1% stał się łakomym kąskiem dla rekinów biznesu i coraz mniej służy większości organizacji pożytku publicznego. Z moich szacunków wynika, że media i firmy reklamowe zgarnęły grubo ponad 100 milionów złotych z zebranych przez OPP 450 milionów. Te sto milionów to kwota zapłacona przez najbogatsze organizacje za spoty telewizyjne, reklamy wielkopowierzchniowe, dedykowane programy podatkowe, reklamę radiową, reklamy w prasie i internecie, i reklamę na wiele innych jeszcze sposobów. Żal tych pieniędzy, bo zostały wytransferowane z sektora pomocy społecznej. Z jałmużny stały się czyimś prywatnym zyskiem. Ustawodawca stanowiąc prawo do odpisu 1% z podatku miał chyba za bardzo idealistyczną wizję funkcjonowania III sektora. Dziś najbogatsze organizacje nie czekają na „podatkowy datek”, one walczą o niego nie przebierając
w środkach, swoje akcje reklamowe nazywając kampaniami, bo to prawie jest „wojna”.
Oczywiście ich cel jest równie szczytny jak pozostałych, przecież wszystkich łączy wspólny mianownik: status organizacji pożytku publicznego. Tyle tylko, że kilka tysięcy organizacji funkcjonujących w małych miasteczkach i wsiach ten finansowy torcik zawsze oglądało
i nadal będzie oglądać wyłącznie przez szybkę. Ich jedynym kapitałem pozostanie zapał
i chęć do pracy społecznej.
Wątpliwą pociechą jest to, że podobno rośnie świadomość podatników, bo niby od lat rośnie, a jak podaje Ministerstwo Finansów wciąż jeszcze ponad połowa uprawnionych nie decyduje się na przekazanie odpisu.
A.Szczepański

Pamiętacie jak w kwietniu dofinansowaliśmy zakup rowerka stacjonarnego dla Piotrusia naszego podopiecznego z Ośrodka Pobytu Dziennego dla dzieci niepełnosprawnych? Podczas pobytu w naszym ośrodku, Piotruś jest objęty rehabilitacją leczniczą, pomocą logopedy oraz psychologa. Dzisiaj prezentujemy Piotrusia podczas rehabilitacji w warunkach domowych, która w połączeniu ze specjalistyczną rewalidacją wymagającą intensywnych ćwiczeń przynosi efekty. A dla nas, oprócz terapeutycznych efektów nieocenione są pozytywne emocje oraz uśmiech Piotrusia.